Op zaterdag 3 november 2007 ontvingen we het droevige bericht dat oud-wielrenner Adrie (Adje) Verhuijsen totaal onverwacht was overleden. Hij stond op het punt om met zijn fietsvrienden een fietstocht te gaan maken. Hij was in 1969 één van de eerste jeugdrenners van “Buitenlust”. In zijn eerste jaar won hij als dertienjarige meteen al het regelmatigheidklassement. Qua postuur niet groot maar wel vermaard om zijn vlijmscherpe eindschot. In het clubkampioenschap moest hij dat jaar alleen Edward van Schaijk vóór laten gaan. In 1971 kwam hij uit in de adspirantencategorie. Zijn voornaamste uitslag was toen een derde plek in Beek en Donk. Een jaar later won hij in dezelfde categorie in Lierop, eindigde tweede in het clubkampioenschap, werd districtskampioen en kwam met een derde plaats op het podium in zijn woonplaats Helmond. Dicht bij zijn ouderlijk huis in de Molenstraat. In 1973 zou hij overstappen naar de nieuwelingen. Hij won in Ransdaal en Stiphout en werd opnieuw clubkampioen. Een jaar later werd er in Lierop gestreden om het provinciale kampioenschap. Omdat ook de amateurs op hetzelfde parkoers reden kon hij optimaal profiteren in het spoor van de amateurs en sprintte naar de zilveren medaille. Hij nam als talentvol junior deel aan een groot aantal klassiekers. In de “Acht van Bladel” kwam Adje in een riante positie ten val. Maar hij stapte zo weer op de racefiets en eindigde toch voorin. “De kleine krachtpatser uit Helmond” werd hij toen in het bondsblad “Wielersport” genoemd. In 1975, in zijn tweede jaar als junior, wist hij opnieuw een tweetal overwinningen (waaronder Nuenen) te boeken. In het clubblad “Het Verzetje” stond te lezen dat hij al een aanbieding op zak had van een sponsorploeg voor het jaar daarop. De successen bij de amateurs lieten echter op zich wachten. Na een onderbreking van vijf jaar besloot hij in 1982 weer terug te keren bij de amateurs. Voor het “Buitenlust”team zou hij een welkome aanvulling zijn. In dat jaar kwam hij zelfs verschillende keren op het podium: tweede plaatsen in Gerwen ,Oostelbeers en het Belgische Rotem. Op de dag, dat er gestreden werd om de nationale wegtitel in Diessen, kwam Adje met een derde plaats op het erepodium. Ook zou Adje erbij zijn toen de vereniging kampioen van Nederland werd bij de gesponsorde wielerclubs. Opgewekt en vrolijk was hij in de omgang met zijn trainingsmakkers. In 1985 besloot hij geen licentie meer aan te vragen en werd hij gevraagd om de nieuwelingen te begeleiden. Hij verdween geruisloos van het wielertoneel. Regelmatig zagen we hem nog als toeschouwer bij de Helmondse wielerronde. Adje is maar 51 jaar geworden en liet echtgenote Anita en dochter Lieke achter met memorabele gedachten aan deze opgewekte en spontane man. De afscheidsdienst van Adje vond plaats in de aula van het crematorium Berkendonk in Helmond-Brouwhuis. Zijn trainingsmaten van toen waren erbij.