Jan Verhaegh verkeerde in de luxe omstandigheid dat hij afgelopen winter twee keer kon deelnemen aan het NK veldrijden. Omdat hij in de categorieën vier, vijf en zes van de jeugd steeds het goud veroverde, waren de verwachtingen hoog gespannen. Een gouden plak zat er dit jaar echter niet in: zilver bij de jeugd, brons bij de nieuwelingen. Het NK Jeugd was er voor Verhaegh één om snel te vergeten. Een dag eerder kwam zijn schoolkameraad bij een verkeersongeluk om het leven, waardoor de blonde renner bij voorbaat een verloren wedstrijd reed. Uit geslagen positie knokte hij zich weliswaar terug naar de kop van de wedstrijd, maar Jan Mikkers weigerde in de sprint te capituleren. “De weken ervoor won ik steeds met verschil”, blikt Verhaegh terug. “Maar door alles wat er een dag eerder was gebeurd, moest ik hiermee wel tevreden zijn.” ln Zeddam spoelde de lange coureur uit Deurne de teleurstelling van Dordrecht helemaal weg.”Die afloop was ongeveer zoals ik had gehoopt”, aldus de Havo-leerling van het Peellandcollege. (Uit: Cyclo Sprint Nederlandse editie 2003. Tekst: Ard Bierens)